هوشمندسازی شهرها چاره توسعه شهری در دنیای مدرن

عاشق وب: به هنگام صحبت درباره تحولات شهری، معمولا ذهن ها به سمت مگاشهرهای بزرگ همچون شانگهای، دبی یا هنگ کنگ معطوف می شود یا به هنگام صحبت در مورد پیشرفت های تکنولوژیکی، سان فرانسیسکو و منطقه سیلیکون ولی به ذهن می رسند اما واقعیت این است که شهرهای پیش رو در این انقلابِ رو به رشد شهری اغلب غیرمنتظره هستند.
به گزارش عاشق وب به نقل از ایسنا، با نگاهی کوتاه به شهر در حال ساخت “کالاساتاما”، شهری که در حاشیه “هلسینکی”، پایتخت فنلاند در حال ساخت است، این نوع نگاه باز تغییر خواهدنمود. توسعه دهندگان شهری در مورد این شهر اعلام نموده اند که تا آخر سال ۲۰۳۰ میلادی که پروژه ساخت آن اتمام خواهد یافت، ساکنان این شهر می توانند روزانه بطور میانگین یک ساعت از زمان خودرا صرفه جویی کنند.
برای مثال ساکنان شهر به هیچ وجه پشت کامیون های تخلیه زباله معطل نخواهند شد چونکه مهندسان، کل شهر را به یک سیستم جمع آوری زباله تجهیز کرده اند که در آن شهروندان تمامی زباله های خودرا به یک درگاه برده و زباله ها در آن جا به یک مرکز دفع زیرزمینی منتقل می شوند.
یکی دیگر از برنامه های این شهر برای صرفه جویی در زمان، طراحی شهری است. به گونه ای که خدمات عمومی مانند مدارس، بیمارستان ها و حمل و نقل عمومی در نزدیکی یک دیگر قرار گرفته و به راحتی قابل دسترسی هستند.
یکی از شهروندان این شهر با بیان این که مسیرهای رفت و آمد روزانه او بسیار کم مسافت است و دسترسی سهل به همه چیز وجود دارد، اظهار نمود: زندگی در این شهر بسیار راحت است چونکه این شهر، کارآمدترین شهر جهان است.
بااینکه هم اکنون تنها ۳۵۰۰ نفر در شهر “کالاستاما” زندگی می کنند اما توسعه دهندگان امیدوارند تا سال ۲۰۳۰ میلادی سکنه این شهر به ۲۵ هزار نفر رسیده و ۱۰ هزار شغل باز در آن ایجاد شود.
با عنایت به گزارش سازمان ملل متحد در سال ۲۰۱۸ میلادی که اعلام نمود تا سال ۲۰۵۰ میلادی ۶۸ درصد از بشریت در مناطق شهری زندگی خواهند کرد، نوآوری و توسعه شهری امری حیاتی می باشد.
باید توجه کرد که این امر پدیده ای جدید نیست. چنین دگرگونی هایی برای قرن هاست که در شهرها صورت می گیرد، از برنامه ریزی های شهری در میان النهرین تا ساخت سیستم های کانال های شهری در آمستردام در قرن ۱۷ میلادی که برای دفاع و مدیریت آبی شهر ساخته شده بودند.
اما هم اکنون توسعه شهری کمتر به زیرساخت ها مربوط شده و بیشتر به سیستم های میان ارتباطی وسیله ها و اشیاء موسوم به “اینترنتِ اشیاء” (IoT) معطوف می شود. در سیستم اینترنت اشیاء خیلی از لوازم و وسایل به جای ارتباط با انسان ها می توانند خودشان با یکدیگر ارتباط برقرار کنند و طبق برآوردها تا سال ۲۰۲۰ میلادی ۵۰ میلیارد شیء با یکدیگر ارتباط برقرار و گفت و گو خواهند کرد.
با انتقال به شبکه اینترنت ۵G و سرعت بسیار بالای پهنای باند، “اینترنت اشیاء” قادر خواهد بود شهرها را به محیط های مناسب تری تبدیل نموده و امکان استفاده از تکنولوژی هایی مانند حسگرهای ترافیک یا هواپیماهای بدون سرنشین مستقل را فراهم سازد.
باید توجه کرد که شهرها نباید به هیچ وجه به صورت سفارشی ساخته شوند تا قادر به استفاده از این پتانسیل باشند.
هم اکنون شهر باستانی “ماترا” در جنوب ایتالیا در تلاش است تا به یکی از نخستین شهرهای اروپا تبدیل گردد که به اینترنت ۵G دسترسی دارند. تصور می شود ۵G بتواند با استفاده از تکنولوژی هایی مانند واقعیت مجازی برای نشان دادن میراث فرهنگی و هنری شهری که پایتخت فرهنگی اروپا در سال ۲۰۱۹ میلادی نامگذاری شده است، به این شهر کمک نماید تا به یکی از مقاصد گردشگری دیجیتال تبدیل گردد.
بنا بر گزارش سی ان ان، یکی از نگرانی هایی که درمورد شهرهایی با تکنولوژی های بسیار بالا وجود دارد، مسئله به اشتراک گذاشتن اطلاعات شخصی و امنیت حریم خصوصی است. اما باید به این نکته توجه کرد که این تکنولوژی ها در زمینه خدمات عمومی مورد استفاده قرار می گیرد و امنیت اطلاعات شخصی شهروندان به راحتی قابل تامین است.
مسئولان شهری نباید هوشمندسازی شهری را بعنوان چاره ای تکنولوژیکی در نظر بگیرند، بلکه باید آنرا وسیله ای برای همکاری شهروندان قرار دهند که شهروندان و جوامع مختلف را درگیر کرده و برای همکاری دولت ها و کسب وکارهای خصوصی شهروندان بسیار حائز اهمیت می باشد.