با تلاش پژوهشگران آلمانی؛ فرایند شکل گیری زبان شبیه سازی شد

به گزارش عاشق وب پژوهشگران آلمانی طی آزمایشی موفق شدند نحوه شکل گیری زبان را شبیه سازی کنند و تصویر ملموس تری از آن عرضه کنند.
به گزارش عاشق وب به نقل از ایسنا و به نقل از ساینس دیلی، پژوهشگران “دانشگاه لایپزیگ”(Leipzig University) و “انجمن ماکس پلانک”(MPG) آلمان در یک آزمایش کوشیده اند تا روند شکل گیری سیستم ارتباطی جدید را شبیه سازی کنند. آنها در این آزمایش، به نتایج جالبی دست پیدا کردند. این آزمایش نشان داد که حتی کودکان مقطع پیش دبستانی هم می توانند به صورت خودجوش سیستم های ارتباطی را شکل دهند که خصوصیت های اصلی زبان طبیعی را دارد.
نحوه شکل گیری زبان های جهان، یک راز بزرگ است. با عنایت به این که امکان دارد شکل گیری یک زبان، به هزار سال زمان نیاز داشته باشد، این پرسش مطرح می شود که چگونه افراد ناشنوا می توانند یک زبان اشاره جدید را به صورت خودجوش ایجاد کنند. پژوهش ها نشان می دهند هنگامی که افراد ناشنوای غریبه گردهم می آیند، در زمان کوتاهی می توانند با زبان اشاره خود با یکدیگر ارتباط برقرار کنند.
یکی از واضح ترین نمونه ها در این مورد، زبان اشاره نیکاراگوئه ای است که در سال ۱۹۸۰ ظهور کرد. کودکان، نقش مهمی را در ابداع این زبان های جدید بر عهده دارند اما نحوه شکل گیری چنین زبان هایی، به صورت دقیق ثبت نشده است.
پژوهشگران دانشگاه لایپزیگ و انجمن ماکس پلانک در مجموعه بررسی های خود تلاش کردند تا این فرایند را به صورت دقیق بازسازی کنند. در هر حال، این پرسش مطرح می شود که چگونه می توان کودکان را وادار کرد تا بدون صحبت کردن با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. پژوهشگران جهت بررسی این پرسش و پاسخ دادن به آن، از نرم افزار “اسکایپ” (Skype) استفاده کردند.
پژوهشگران در این بررسی، از کودکان خواستند تا در اتاق های متفاوتی بمانند و با کمک نرم افزار اسکایپ با هم ارتباط برقرار کنند. بعد از آشنایی مختصر کودکان با این سیستم، پژوهشگران ناگهان صدا را خاموش کردند و به تماشای کودکان پرداختند که تلاش داشتند متد جدیدی به جز صحبت کردن را برای ارتباط با یکدیگر پیدا کنند.
کودکان در این بررسی باید تلاش می کردند تا یک تصویر با نقوش گوناگون را طی یک بازی توصیف کنند. آنها توانستند با عرضه حالت خاصی برای هر عملکرد، به سرعت چاره ای به جای صحبت کردن عرضه کنند.
پژوهشگران، کودکان را بارها با تصاویر جدیدتر و انتزاعی تر به چالش کشیدند. برای مثال، یک کاغذ سفید را بعنوان تصویر عرضه دادند. تقلی و عرضه یک حرکت خاص برای توصیف هیچ چیز، کار بسیار دشواری است.

پژوهشگران، عملکرد کودکان را این گونه توصیف کردند: فرستندگان ابتدا تلاش کردند تا گونه های متفاوتی از حالت های متفاوت عرضه کنند اما طرف مقابل نمی توانست منظور او را درک کند. در هر حال، هر دو طرف صحبت توانستند در مدت کوتاهی، نشانه ای را برای مفاهیم انتزاعی ابداع کنند. تصاویر عرضه شده، به تدریج پیچیده تر شدند و کار کودکان هم دشوارتر شد. برای مثال، آنها برای نشان دادن تعامل میان دو حیوان، نشانه های جداگانه ای را ابداع کردند و سپس به ادغام کردن آنها پرداختند.
بر طبق این پژوهش می توان، شکل گیری زبان را این گونه توصیف کرد؛ انسان ها ابتدا نشانه هایی را ابداع می کنند که شبیه به اشیا و عملکردهای گوناگون هستند. وجود یک تجربه مشترک میان طرفین صحبت پیش از این مرحله، ضروری می باشد. دو طرف با تقلید از یکدیگر، از نشانه های یکسانی برای توصیف هر جسم استفاده می کنند؛ در نتیجه نشانه ها به تدریج معنای بینافردی و متعارف به خود می گیرند. ارتباط میان نشانه ها و اجسام، به تدریج انتزاعی تر می شود و معنای خاص تری به خود می گیرد.
قابل توجه ترین جنبه پژوهش های اخیر این است که نشان داده است این فرآیندها را می توان تحت شرایط کنترل شده و طی ۳۰ دقیقه، مورد بررسی قرار داد.
بررسی ها نشان می دهند که ارتباط نمی تواند به واژه ها محدود شود. هنگامی که هیچ راهی جهت استفاده از زبان متداول وجود نداشته باشد، انسان ها راه دیگری را برای انتقال پیام خود پیدا می کنند. این پدیده، پایه های ابداع زبان های جدید را شکل می دهد.
این پژوهش، در مجله “Proceedings of the National Academy of Sciences” به چاپ رسید.