درمان سرطان با کمک ژل های اسفنجی

به گزارش عاشق وب ایسنا/خراسان رضوی سیدی بنچریف دانشیار دانشگاه شمال شرق امریکا، کریوژل هایی ساخته که می تواند تا ۹۰ درصد از حجم اصلی خود فشرده شده و با سوزن تزریق شوند. زمانی که این ژل ها زیر پوست تزریق شوند، به شکل اولیه خود باز می گردند.
به گزارش فیز، در سال ۲۰۱۰ زمانی که سیدی بنچریف در آزمایشگاه دانشگاه هاروارد مشغول به کار بود، کوشش کرد از یک ساختار قابل کاشت جراحی استفاده نماید تا سلول های ایمنی بدن را به سمت سلول های سرطانی هدایت کند.
بنچریف، دانشیار مهندسی شیمی دانشگاه شمال شرقی، اظهار نمود: در جستجوی روشی برای تزریق بدون احتیاج به عمل جراحی بودم.
دو سال بعد، وی و همکارانش اعلام کردند: نخستین ژل اسفنجی با قابلیت فشرده شدن را طراحی کردند که با یک سوزن زیر پوست تزریق می شود. بعد از تزریق این مواد که بعنوان کریوژل شناخته می شوند به اندازه و ابعاد اصلی خود متورم می شوند تا امکان نگه داشتن سلول ها یا درمان آنها فراهم گردد.
کریوژل ها با اتصال پلیمرها به یکدیگر در دمای انجماد ساخته می شوند، به صورتی که ساختارهایی را می سازند که با بلورهای یخ متصل شوند. وقتی پلیمرها گرم شوند، یخ ذوب می شود و شبکه ای از منافذ در سراسر کریوژل ها باقی می گذارد.
هنگامی که کریوژل از راه یک سوزن فشرده می شود، این منافذ روی هم قرار گرفته و ژل می تواند تا ۹۰ درصد اندازه اصلی خود فشرده شود. بعد از خارج شدن سوزن، مایعات اطراف خویش را جذب کرده و باردیگر به حجم اصلی خود بازمی گردد.
بنچریف اظهار داشت: “پژوهشگران تابحال مواد مختلف وکاربردهای آنها را مورد آزمایش قرار دادند.”
پژوهشگر فوق دکترا، لوک اگرمونت، ازکریوژل ها بعنوان محیطی برای فعال یا مهار سلول های ایمنی بدن استفاده و به سلول ها کمک کرد تا بیماری هایی مانند سرطان خون را هدف قرار دهند یا از حمله آنها به سلول های سالم در افراد دارای بیماری های خود ایمنی جلوگیری نمایند.
اگرمونت اظهار نمود: این ژل ها ابزارفوق العاده ای هستند چونکه محیطی برای نفوذ سلول ها ایجاد می کنند. شما یک محیط بسیار متمرکز و سه بعدی دارید که می توانید از آن برای کنترل سلول ها استفاده و سلول ها را به سمت هدف مشخص هدایت کنید.
پژوهشگران قادرند محیطی ویژه درون ساختار متخلخل کریوژل ایجاد کنند و سپس آن محیط را به بدن تزریق کنند. هنگامی که ژل به شکل اصلی خود برگردد، سلول هایی که به درون آن کشیده می شوند در معرض شرایط دقیق طراحی پژوهشگران قرار می گیرند.
آزمایشگاه های دیگر از کریوژل ها بعنوان پایه ای برای طراحی و رشد بافت های جدید استفاده می نمایند، مثلا درجراحی زیبایی پوست، بعنوان روشی برای تجویز دارو و حتی بعنوان بسته ای برای سنسورهای تزریقی استفاده می شود.
بنچریف در ادامه اضافه کرد: هم اکنون، جهت گیری کریستال های یخ کاملا کنترل شده نبوده اما می توان برای ساختاریپیچیده تر از چاپ سه بعدی بهره برد.
بنچریف امیدوار است که سایر پژوهشگران با تخصص های دیگر، کریوژل طراحی شده وی را بهبود دهند و کاربردهای جدیدی برای آن بیابند.
تاکنون دو مورد از اختراعات ثبت شده وی توسط یک شرکت دارویی به نام نوارتیس، برای واکسن سرطان با استفاده از کریوژل مجوز گرفته اند.
او می گوید: “من امیدوارم که این فناوری به آزمایش های بالینی منتقل شود و برای سلامت بشر سودمند باشد.”