۳۰۰ ویروس با ترفندهای عجیب و غریب کشف شد

به گزارش عاشق وب دانشمندان ۳۰۰ ویروس عظیم را کشف کرده اند که باکتری ها را می خورند و دی. ان. ای آنها به طرز باورنکردنی بزرگ است.
به گزارش عاشق وب به نقل از ایسنا و به نقل از آی ای، دانشمندان هر روزه ویروس های عجیب و غریب و جدیدی را در سراسر جهان پیدا می کنند. حالا تعدادی از پژوهشگران از کشف باکتریوفاژهای نسبتاً گسترده که ویروس های آلوده کننده باکتری هستند، اطلاع داده اند.
این میکروارگانیسم ها نه تنها ویروس هایی با اندازه طبیعی هستند، بلکه توانایی انجام ترفندهای پیچیده ای را دارند که در طب مدرن هم می بینیم.
اخیرا دانشمندان با یک کاتالوگ گسترده از ویروس ها آشنا شده اند که به نظر می آید به شکل غیرعادی حتی از بعضی از اشکال باکتری ها بزرگ تر هستند و ابعاد بزرگ آنها در ژنتیک شان هم دیده می شود.
بعنوان مثال ویروس آنفلوانزا A دارای هشت ژن است که تا ۱۳ جفت باز DNA دارد. اما با این کشف جدید، دانشمندان حالا ژن هایی را برای ویروس هایی با صدها ژن و بیشتر از یک میلیون جفت باز پیدا کرده اند.
به عبارت دیگر این ویروس ها زیر ضعیف ترین میکروسکوپ ها هم قابل مشاهده هستند.
جفت باز(Base Pair) در زیست شناسی مولکولی و ژنتیک، به دو نوکلئوتید با ترکیبات مکمل مخالف روی رشته های آران ای(RNA) و دی ان ای(DNA) که با پیوند هیدروژنی به هم متصل شده اند، اطلاق می شود. اندازه یک ژن یا تمام ژنوم یک موجود زنده، اغلب با جفت بازها اندازه گیری می شود. چونکه دی. ان. ای معمولاً دورشته ای است. ازاین رو تعداد کل جفت بازها به استثناء ساختارهای تک رشته ای های کدنشده تلومرها برابر تعداد نوکلئوتیدهای یک رشته است. طول ژنوم هاپلوئید انسان ها(با ۲۳ کروموزوم) حدوداً سه میلیارد جفت باز شامل ۲۰ تا ۲۵ هزار ژن خاص تخمین زده شده است. کیلوبیس(kb) یک واحد اندازه گیری در زیست شناسی مولکولی است که برابر با ۱۰۰۰ جفت باز دی ان ای یا آران ای است.
محققان می گویند این ریزاندامگان(میکروارگانیسم های) بزرگ کشف شده که بعنوان “ویروس های غول پیکر” شناخته می شوند، عمدتاً در جانوران تک سلولی و اغلب در مکان هایی که انسان ها به آنجا نمی روند، یافت می شوند. اما حالا محققان دریافته اند که ویروس های مشابه زیادی در مکان هایی خارج از آن محیط ها وجود دارند.
در سال ۲۰۱۹ یک گروه تحقیقاتی ویروس های غول پیکر را که در روده مردم در بنگلادش زندگی می کردند، یافتند و الان در یک مطالعه جدید که در مجله Nature انتشار یافته است، همان گروه شواهدی از ویروس های حتی بزرگتر در سراسر جهان را منتشر نموده است.
دانشمندان با تجزیه و تحلیل DNA جمع آوری شده در نمونه های به دست آمده از دنیای طبیعی، ویروس های عجیب و غریب جدید را مطالعه و کشف کردند. آنها این دفعه نمونه هایی از مدفوع انسان و حیوانات، موجودات دریایی، گِل های لیز ته نشین شده، چشمه های آب گرم و جاهای دیگر را گرفتند و یک مخلوط از آن درست کردند و آنها را بررسی کردند.
دانشمندان سپس میکروب هایی را انتخاب کردند که فاژهای مورد نظرشان نبود. سرانجام آنها ژنوم های باقی مانده در این مخلوط را بازسازی کردند.
“جیل بانفیلد” استاد مطالعات زمین و سیارات از دانشگاه کالیفرنیا برکلی اظهار داشت: ژنوم هایی که ما یافتیم بزرگ هستند، بسیار بزرگتر از فاژهای معمولی.
وی و همکارانش گفتند که بیشتر از ۳۰۰ نوع فاژ مختلف را شناسایی کرده اند که دی ان ای همگی آنها بیشتر از ۲۰۰ هزار جفت باز دارند. بزرگترین آنها بیشتر از ۷۳۵ هزار جفت باز دارد که بیشتر از ۱۰ برابر میانگین است.
به نظر می آید این فاژهای عظیم، ژن هایی دارند که به صورت معمول در موجودات زنده و سلول ها یافت می شوند و ژن هایی هستند که باید به آنها امکان انجام ترفندهای اعجاب انگیز را بدهد.
خیلی از فاژهای عظیم ژن هایی دارند که برای سیستمی که باکتری ها برای مبارزه با ویروس ها از آن استفاده می نمایند، مهم می باشد و جهانیان آنرا با نام “کریسپر”(CRISPR) می شناسند. به صورت کلی مردم کریسپر را بعنوان یک فناوری ویرایش ژن جدید و جالب می شناسند، اما در واقع این روش از سیستم های ایمنی باستانی باکتری ها و یک تک سلولی دیگر به نام “آرکی باکتری” آمده است که از آن برای برش دی ان ای ویروس های مهاجم با هدف نابودی آنها استفاده می شود.
آرکی باکتری یا باستانیان یا آرکیا(Archaea) که باکتری های باستانی هم نامیده شده اند، فرمان رویی از موجودات ریز تک یاخته ای هستند. به هر یک از اعضای گروه باستانیان یک باستانه(archaeon) گفته می شود. در سال های اخیر طبقه بندی های جدیدی برای این جانداران پیشنهاد شده است و همیشه در حال تغییر بوده است.
باستانیان هم همانند باکتری ها، پروکاریوت(پیش هسته ای یا بدون هسته) هستند و در درون یاخته های خود هسته سلولی یا اندامک دیگری ندارند. در گذشته، این گروه بعنوان یک گروه غیرعادی از باکتری ها قلمداد می شد و از آنها بعنوان آرکی باکتری ها (باستان باکتری ها) یاد می شد ولی از آن جا که تاریخ تکامل باستانیان و زیست شیمی آنها بسیار متفاوت از دیگر اشکال زیستی است، امروزه در سامانه سه فرمان رویی از آنها بعنوان یک فرمان رو جدا یاد می شود. در این سامانه که توسط “کارل ووز” ترتیب داده شده، سه گروه اصلی دودمان تکاملی عبارتند از باستانیان، یوکاریوت ها و باکتری ها.
گونه هایی از باستانیان در اعماق اقیانوس ها و مغاک های ظلمانی کشف شده اند و می توانند در جایی که حتی ذره ای از نور خورشید به آن نفوذ نمی کند، زنده بمانند. پژوهشگران احتمال می دهند که شاید علت دوام آنها در چنین مکان هایی روش های ویژه مصرف نفت برای ادامه زندگی باشد. آرکی باکتری ها معمولاً در شرایط سختی مانند دمای بالا، یا غلظت زیاد نمک زندگی می کنند. این شاخه کمتر از ۱۰۰ گونه را تشکیل می دهد که شامل گروه های هوازی و بی هوازی هستند که با محیط های افراطی سازگار شده اند و از نظر ساختار دیواره و غشای سلول با سلول های یوکاریوت متفاوت هستند.
“بادم الشایب” یکی از محققان این مطالعه اظهار داشت: ژن های مربوط به کریسپر مانند این ها می توانند با هدف قرار دادن و از بین بردن ویروس های دیگر که در سلول میزبان رقابت می کنند، به فاژهای عظیم در تقویت دفاع از میزبان خود کمک کنند.
حالا در زمانی که وحشت گسترده در مورد شیوع کروناویروس وجود دارد، می توان اظهار داشت که مطالعه ویروس هایی که از آنها بیشتر می ترسیم در نهایت چگونه سبب افزایش قدرت ما در مبارزه با آنها می شود.