در دانشگاه ایندیانا صورت گرفت کشف نواحی ژنومی جدیدی که خطر مبتلاشدن به سرطان پوست را می افزایند

عاشق وب: یکی از پژوهشگران ˮدانشگاه ایندیاناˮ در بررسی جدید خود، نواحی ژنومی جدیدی را شناسایی کرده که در بروز سرطان پوست نقش دارند.
به گزارش عاشق وب به نقل از ایسنا و به نقل از وب سایت رسمی دانشگاه ایندیانا، یک پژوهشگر حوزه سرطان موفق شده تا هشت ناحیه ژنومی جدید را شناسایی کند که خطر مبتلاشدن به سرطان پوست را می افزایند.
دکتر “جیالی هان”(Jiali Han)، پژوهشگر “دانشگاه ایندیانا”(IU) در بررسی های خود، هشت ناحیه جدید را در ژنوم شناسایی کرده که مستعد مبتلاشدن به یکی از انواع سرطان پوست موسوم به “کارسینوم سلول سنگفرشی” (SCC) هستند.
پژوهشگران قبل از این، ۱۴ ناحیه را شناسایی کرده بودند که خطر مبتلاشدن به سرطان پوست در آنها بیشتر است. این پژوهش جدید علاوه بر تایید نتایج پیشین، هشت ناحیه ژنومی جدید نیز به آنها افزود و تعداد کلی نواحی در معرض خطر را به ۲۲ رساند.
هان اظهار داشت: این پژوهش، بزرگترین پژوهش در رابطه با ژنتیک جهت بررسی کارسینوم سلول سنگفرشی است. پژوهش بینارشته ای ما می تواند با روشن کردن زیست شناسی و رابطه علت و معلولی کارسینوم سلول سنگفرشی، بعضی از ژن های مهم را تایید کند و به شناسایی ژن هایی بپردازد که در بروز این سرطان خاص نقش دارند.
یافته های این پژوهش تایید نمود که ژن های رنگدانه می توانند ژن مستعد سرطان پوست نیز باشند اما در این بررسی، مسیرهای مولکولی دیگری نیز شناسایی شد.
هان افزود: می توان اظهار داشت که برخی اشتراک های ژنتیکی میان کارسینوم سلول سنگفرشی، “سرطان سلول پایه ای”(BCC) و ملانوما وجود دارد اما ما دریافتیم که بعضی از ژنها بطور خاص در بروز کارسینوم سلول سنگفرشی نقش دارند.
کارسینوم سلول سنگفرشی و سرطان سلول پایه ای، با نام سرطان های پوستی غیر ملانوما نیز شناخته می شوند. هر دو مورد معمولا به درمان پاسخ می دهند و به ندرت به قسمت های دیگری از بدن گسترش می یابند. ملانوما، نوع تهاجمی تری از سرطان پوست است و اگر بموقع تشخیص داده نشود، می تواند به قسمت های دیگری از بدن نیز برسد.
هان و همکارانش برای شناسایی نواحی بیشتری که در معرض مبتلاشدن به سرطان پوست هستند، به پژوهش های خود ادامه می دهند. این پژوهش نشان میدهد که حتی با وجود شناسایی ۲۲ ناحیه ژنومی، تنها ۸.۵ درصد خطر توارث کارسینوم سلول سنگفرشی توضیح داده می شود.
این پژوهش، در مجله “Nature Communications” به چاپ رسید.

منبع: عاشق وب