با کمک محقق ایرانی محقق شد عرضه مدلی برای بهبود جذب دارو در بیماران

به گزارش عاشق وب ذرات بسیار ریز که به صورت کلی در محدوده اندازه ۱-۱۰۰۰ میکرومتر قرار دارند بعنوان سیستم ارسال داروی چند وجهی با مزایای فیزیولوژیکی و فارماکوکینتیک برای بهبود اثربخشی، تحمل و انطباق در بدن بیمار عمل می کنند.
به گزارش عاشق وب به نقل از ایسنا و به نقل از تک اکسپلوریست، با این وجود تزریق ذراتی که به اندازه یک دانه ماسه هستند می تواند دشوار باشد چونکه می توانند در یک سرنگ معمولی مسدود شوند و در بدن وارد نشوند. دانشمندان موسسه ام.آی. تی حالا با کمک محقق ایرانی “مرتضی سرمدی” مدل محاسباتی را عرضه کرده اند که می تواند قابلیت تزریق چنین ذرات بسیار ریز را بهبود بخشیده و از مسدود شدن، جلوگیری کند. این مدل با بررسی عوامل مختلفی همچون اندازه و شکل ذرات عمل می کند، سپس یک طراحی بهینه برای تزریق را تعیین می کند.
“آنا جکلنک”(Ana Jaklenec) یک دانشمند تحقیقاتی در موسسه تحقیقات جامع سرطان ام.آی. تی اظهار داشت: مساله اصلی گرفتگی/ مسدود شدن که در جایی از سیستم رخ می دهد و این مورد از ارسال دوز کامل دارو جلوگیری می کند.
“مرتضی سرمدی” (Morteza Sarmadi) دانشجوی فارغ التحصیل دانشگاه ام.آی. تی اظهار داشت: تزریق و ارسال صحیح یک دارو به بدن بسیار مهم می باشد، اما تلاش کمی برای بهبود روش هایی برای ارسال دارو انجام شده است. ما امیدواریم که کار ما بتواند ارسال صحیح و کامل داروها را بهبود بخشد.
برای بهبود قابلیت تزریق ذرات بسیار ریز تحلیل گران به صورت آزمایشی تأثیرات اندازه و شکل ذرات ریز، گِران رَوی یا ناروانی آنها و اندازه و شکل سرنگ و سوزن مورد استفاده برای ارسال آنها را مورد بررسی قرار دادند. گِران رَوی یا ناروانی عبارت است از مقاومت یک سیال در مقابل اعمال تنش برشی. به تعریفی دیگر، مقاومت اصطکاکی یک مایع یا گاز را در مقابل شارش یا لغزیدن لایه ها، هنگامی که تحت تنش برشی قرار گیرد گِران رَوی می گویند. آنها ذرات در اشکال مکعبی، کروی و ذرات استوانه ای در اندازه های مختلف را آزمایش کردند و میزان تزریق همه را تخمین زدند.
دانشمندان سپس از داده ها برای توسعه نوعی از مدل محاسباتی معروف به “شبکه عصبی” استفاده کردند تا پیشبینی کنند که چگونه هر یک از این موارد بر تزریق پذیری تاثیر می گذارد. مهمترین مؤلفه ها به اندازه ذرات، غلظت محلول، گِران رَوی یا ناروانی محلول و اندازه سوزن بستگی داشت.
دانشمندان از مدل خود برای تعیین اینکه چگونه تغییر شکل سرنگ می تواند بر تزریق اثر بگذارد استفاده کردند. آنها حتی یک شکل بهینه طراحی نموده اند که شبیه یک نازل است. دانشمندان با استفاده از طرح جدید سرنگ خود، قابلیت تزریق ذرات بسیار ریز را آزمایش کردند و دریافتند که توسط آن درصد ارسال ذرات بسیار ریز از ۱۵ درصد به حدودا ۹۰ درصد افزایش یافته است. محققان با استفاده از این مدل توانستند شش برابر بیشتر از قبل قابلیت ارسال دارو به بدن را افزایش دهد و دارو کامل و با موفقیت به بدن تزریق شود.

منبع: weblover.ir