کشف آنزیمی که سیستم مدیریت پسماند سلول را تنظیم می کند

پژوهشگران آمریکایی در بررسی جدید خود توانستند آنزیمی را کشف کنند که به پاکسازی سلول و عملکرد آن کمک می نماید.
به گزارش عاشق وب به نقل از ایسنا و به نقل از فیز، پژوهشگران “دانشگاه ماساچوست در امهرست”(UMass) در بررسی جدید خود، آنزیمی موسوم به “UCH37” را کشف کرده اند که می تواند سیستم مدیریت پسماند سلول را تنظیم کند.
“اریک استریتر”(Eric Strieter)، پژوهشگر ارشد این پروژه اظهار داشت: کشف این آنزیم، هشت سال زمان برد و من واقعا به این پژوهش افتخار می کنم. ما باید روش ها و ابزارهای جدیدی را ابداع نماییم تا عملکرد این آنزیم را بفهمیم.
بگفته پژوهشگران، یک پروتئاز بسیار بزرگ موسوم به “پروتئازوم”(Proteasome)، مسئول تخریب بیشتر پروتئین های سلول است. ممکنست که پروتئازوم از ۴۰ پروتئین تشکیل شده باشد.
پژوهشگران برای بیش از ۲۰ سال بر این باور بوده اند که آنزیم موسوم به “UCH37″، یکی از آنزیم های در رابطه با پروتئازوم است اما بگفته استریتر، هیچ کس متوجه نشد که این آنزیم چه می کند.
وی ادامه داد: این پژوهش نشان میدهد که معمای این فرایند، پیچیدگی اصلاحاتی است که در یک پروتئین کوچک موسوم به “یوبیکوتین”(Ubiquitin) صورت می گیرند. یوبیکوتین علاوه بر اصلاح پروتئین های دیگر، به اصلاح خود نیز می پردازد و مجموعه گسترده ای از زنجیره ها را تشکیل می دهد. بعضی از این زنجیره ها می توانند انشعاب گسترده ای داشته باشند. ما دریافتیم که UCH37، این نقاط انشعابی را از زنجیره ها برمی دارد و امکان ادامه یافتن پروسه تخریب را فراهم می آورد.
استریتر افزود: شاید این پژوهش نهایتا به ارائه درمان جدیدی برای سرطان ختم شود برای اینکه سلول های سرطانی برای رشد و تکثیر، به پروتئازوم نیاز دارند.
می توان اظهار داشت که خیلی از سلول های سرطانی، به عملکرد پروتئازوم معتاد هستند. سلول های پروتئازوم با چنان سرعتی پروتئین تولید می کنند که اشتباهاتی مرتکب می شوند و اگر این اشتباهات برطرف نشوند، سلول ها نمی توانند عملکرد خودرا داشته باشند. از آنجائیکه UCH37 به پاکسازی پروتئین ها کمک می نماید، شاید یک هدف درمانی سودمند برای افزودن به مهارکننده های پروتئازوم باشد که هم اکنون با موفقیت مورد استفاده قرار می گیرند.
روش جدید دیگری که این گروه پژوهشی ارایه داده اند، استفاده از “طیف سنجی جرمی”(spectrometry) برای مشخص کردن ساختار زنجیره ها در بافت های پیچیده است. استریتر اظهار داشت: این کار به ما امکان داد تا کارهایی را که کشف کرده ایم، در بافت ناهمگن تری ببینیم.
پژوهشگران نهایتا از ابزار اصلاح ژن کریسپر استفاده کردند تا UCH37 را از سلول ها پاک کنند و تاثیر آنرا در سلول ها مورد بررسی قرار دهند.
این گروه پژوهشی امیدوارند که پروسه پاکسازی را در آینده بیشتر مورد بررسی قرار دهند و جزئیات بیشتری در مورد نحوه مدیریت UCH37 برای تنظیم عملکرد سلول به دست بیاورند.
این پژوهش، در مجله “Molecular Cell” به چاپ رسید.