نتایج تحقیقات دانشمندان سوئدی نشان می دهد یک پنجم مردم جهان سرما را حس نمی کنند!

نتایج یک مطالعه در سوئد نشان داده است که یک پنجم مردم جهان در اثر یک جهش ژنتیکی در مقابل هوای سرد مقاوم شده اند که سبب می شود هیچ وقت احساس سرما نکنند.
به گزارش عاشق وب به نقل از ایسنا و به نقل از دیلی میل، محققان دانشگاه کارولینسکا(Karolinska) در سوئد، ۳۲ مرد سالم ۱۸ تا ۴۰ ساله را در آبی با دمای ۱۴ درجه ی سانتی گراد قرار دادند تا زمانی که دمای بدنشان به ۳۵.۵ درجه سانتی گراد برسد.
آنها سپس فعالیت الکتریکی عضلات را بررسی کردند و از عضلات نمونه برداری کردند تا میزان ترکیبات پروتئین و فیبر داوطلبان را بسنجند.
پروتئین آلفا اکتینین ۳(α-actinin-۳) که در فیبرهای انقباض سریع وجود دارد در عضلات ۲۰ درصد این افراد یافت نشد و نبود آن سبب می شود افراد در حفظ دما بهتر عمل کنند.
این عضلات بدون پروتئین، فیبرهایی با عملکرد انقباضی بسیار آرام تری داشتند که نشان داده است فعالیت کم آنها تأثیر بیشتری در ایجاد گرما دارد. این مورد به فردی که پروتئین ندارد این امکان را می دهد تا دمای بدنش را به نسبت کسی که پروتئین و فیبرهای انقباضی سریع دارد بهتر کنترل کند.
محققان معتقدند بعد از آن که ۵۰ هزار سال پیش انسان ها از آفریقا مهاجرت کردند، تنوع ژنتیکی آنها را از سرما محافظت کرده است.
براساس این مطالعات محققان اعتقاد دارند که ۱.۵ میلیارد نفر در سرتاسر جهان این نوع ژن را دارند که سبب می شود در مقابل سرما مقاوم تر باشند.
هاکان وستربلاد(Håkan Westerblad) از نویسندگان مقاله می گوید: مطالعات ما نشان داده است که چگونه کمبود پروتئین آلفااکتینین۳ سبب مقاومت در مقابل سرما می شود که تکاملی در نتیجه ی مهاجرت به مناطق سرد بوده است. همینطور ماهیچه های اسکلتی اهمیت زیادی در ایجاد گرما دارند.
بر مبنای تحقیقات، این مورد احیانا به دلیل افزایش تونوس عضلانی و کند شدن انقباض عضلات در اثر کمبود اکتینین ۳ است. هنگام قرار گرفتن در آب سرد افرادی که این نوع ژن را داشتند به جای لرزیدن افزایش در تونوس ماهیچه ای را نشان دادند.
باآنکه از دست دادن پروتئین اکتینین۳ به بیماری های عضلانی ارتباطی ندارد اما می تواند سبب مختل شدن عملکرد ما هنگام انجام فعالیتهای قدرتی شود.
برای آزمایش این نظریه محققان ۳۲ مرد بین ۱۸ تا ۴۰ سال را در آب ۱۴ درجه سانتی گراد به مدت ۲۰ دقیقه با فواصل ۱۰ دقیقه ای قرار دادند. این آزمایش به صورت کل دو ساعت بعلاوه ی ۵۰ دقیقه فاصله در میان کار زمان برد.
۷ نفر از ۱۰ مردی که نوع ژنتیکی مورد نظر را داشتند توانستند دمای بدنشان را بالای ۳۵.۵ حفظ کنند در حالیکه تنها ۳ نفر از ۱۰ نفر گروه دیگر موفق به انجام این کار شدند.
به صورت متوسط کمبود اکتینین ۳ سبب از دست رفتن نیمی از دمای روده و ساق پا شد. افراد دارای گونه ی خاص ژنی انقباض کندتر داشتند در حالیکه این مورد در دسته ی دیگر متفاوت بود. مقاومت در مقابل سرما سبب افزایش مصرف انرژی در افراد دارای این نوع ژن نمی گردد.
نتایج تحقیقات بر روی موش ها همینطور نشان داد که کمبود اکتینین۳ سبب افزایش چربی قهوه ای که در پستانداران و نوزاد انسان ها سبب ایجاد گرما می شود نخواهد شد.
پروفسور ماریوس برازایتیس(Marius Brazaitis)، نویسنده دیگر مقاله از دانشگاه ورزش لیتوانیایی در کائوناس، لیتوانی، اضافه کرد: باآنکه راه های بسیاری برای مطالعات آینده وجود دارد اما این نتایج، دانسته های ما را در مورد جنبه های تکاملی مهاجرت انسان بالا می برد.
باآنکه این مقاومت در مقابل سرما توسط نبود اکتینین۳ می تواند یک مزیت برای مهاجرت به مکان های سردتر باشد اما می تواند برای جوامع مدرن امروزی مضر باشد. چونکه این جهش که هنگام کمبود غذا و انرژی اتفاق افتاده می تواند سبب ایجاد چاقی و دیابت نوع ۲ و مشکلات متابولیسمی شود.
هنوز معلوم نیست که آیا کمبود اکتینین۳ بر روی تجمع چربی قهوه ای و کنترل سرما در جنین انسان که بقای آن از مهم ترین موضوعات در زمان مهاجرت بوده نقش دارد یا خیر.
باآنکه امکان دارد این نوع ژن در نوزادی سبب انقباضات کند شود اما شاید در بزرگسالی رخ ندهد. همینطور تأثیر این کمبود برا تحمل گرما و پاسخ به فعالیتهای ورزشی هنوز معلوم نیست.
این یافته ها در مجله ی American Journal of Human Genetics انتشار یافته است.

منبع: عاشق وب