روسیه یک رصدخانه نوترینویی را در عمیق ترین دریاچه جهان غرق کرد

روسیه یک ردیاب نوترینو را به اعماق دریاچه ˮبایکالˮ که عمیق ترین دریاچه جهان است، فرستاد تا به دانشمندان در مطالعه تاریخ جهان کمک نماید.
به گزارش عاشق وب به نقل از ایسنا و به نقل از انگجت، دانشمندان روسی یک مجموعه از ردیاب های نوترینو را به اعماق ۷۶۰ تا ۱۳۰۰ متری زیر سطح دریاچه بایکال فرستادند.
این حسگرها همگی با هم، بزرگترین تلسکوپ فضایی زیر آب در نیم کره شمالی موسوم به “آشکارساز حجمی بایکال-گیگاتون” را می سازند. این رصدخانه زیردریایی به دانشمندان کمک می نماید تا نوترینوها را مطالعه کنند.
نوترینوها در صورتیکه یکی از فراوان ترین ذرات در جهان هستند، کوچک ترین ذره ای هستند که هم اکنون برای انسان شناخته شده است. آنها همین طور می توانند مسافت زیادی را بدون اینکه با هیچ نوع ماده دیگری ارتباط برقرار کنند، طی کنند. این خاصیت ها، شناسایی و مطالعه آنها را دشوار می کند، اما می تواند چیزهای زیادی در مورد تاریخ جهان به ما یاد دهد.
ردیاب نوترینو یک آشکارساز ویژه جهت مطالعه خواص نوترینوها است. از آنجایی که نوترینوها فقط توسط نیروی هسته ای ضعیف با دیگر ذرات بنیادی برهمکنش نشان می دهند، در نتیجه باید ردیاب های آنها در ابعاد بزرگی ساخته شوند تا تعداد قابل توجهی از نوترینوها را ردیابی کنند. همین طور به جهت کاهش اختلالات ناشی از پرتوهای کیهانی و دیگر آثار زمینه ای بر ردیاب، این دستگاهها در زیر زمین یا زیر آب ساخته و مورد استفاده قرار می گیرند.
از سال ۲۰۱۵ یک پروژه مشترک بین روسیه، آلمان، لهستان، اسلواکی و جمهوری چک برای ساخت این ردیاب که به اختصار “Baikal-GVD” نامیده می شود، شروع شد. این رصدخانه شامل صدها ماژول کروی تولید شده از شیشه و فولاد ضد زنگ است که بوسیله مجموعه ای از کابل ها به سطح کروی آن متصل شده اند. این حسگرها هم اکنون مساحتی به ابعاد ۵۰۰ متر مکعب را پوشش می دهند. دانشمندان قصد دارند در آینده و به مرور زمان، سنسورهای بیشتری برای بزرگتر شدن این تلسکوپ بیافزایند.
اینکه چرا آنها این ردیاب ها را به زیر آب می فرستند، به این علت است که آب یک محیط مناسب برای تشخیص نوترینوها است و دریاچه بایکال مقدار زیادی آب درون خود دارد. این دریاچه که در جنوب سیبری واقع شده، یکی از بزرگترین دریاچه های آب شیرین در جهان و و عمیق ترین آنها است.
دریاچه بایکال حداقل دو ماه از سال بکر و پوشیده از یخ است. مکان های زیادی روی کره زمین وجود ندارد که به اندازه دریاچه بایکال برای این نوع تحقیقات ایده آل باشد.
تنها دو تلسکوپ دیگر از نظر مقیاس با “Baikal-GVD” مطابقت دارند که “رصدخانه نوترینو آیس کیوب”(IceCube) در جنوبگان و “تلسکوپ آنتارس”(ANTARES) در اعماق دریای مدیترانه است.