مهندسی کردن هوا برای کاهش انتقال کووید-۱۹!

عاشق وب: پژوهشگران هندی برای کاهش میزان انتقال کووید-۱۹، راهی برای مهندسی کردن نحوه جریان یافتن هوا ارایه داده اند.
به گزارش عاشق وب به نقل از ایسنا و به نقل از فیز، با نزدیک شدن به دو سال کامل همه گیری کووید-۱۹، حالا می دانیم که این بیماری بیشتر بواسطه هوا منتقل می شود. این ویروس هنگام صحبت کردن، فریاد زدن، آواز خواندن، سرفه یا عطسه کردن، درون قطرات میکروسکوپی که از دهان خارج می شوند، انتشار می یابد. سپس، ویروس در هوا شناور می شود و بدین ترتیب می توان آنرا استنشاق و منتقل کرد.
این موضوع، الهام بخش پژوهشگران هندی شده است تا به درک بهتری در مورد انتقال بیماری برسند و جریان هوا را برای کاهش انتقال کووید-۱۹ مهندسی کنند. آنها برای این کار، از دانش خود در مورد جریان هوا در اطراف هواپیما و موتورها استفاده کردند تا جریان هوا را در فضاهای داخلی تنظیم کنند.
پژوهشگران، شبیه سازی های کامپیوتری را در مورد جریان هوا در یک دستشویی عمومی گزارش دادند که نشان می دهند ذرات عفونی معلق در هوای این مکان می توانند تا ۱۰ برابر بیشتر از بقیه اتاق ها باقی بمانند. این هوای محبوس شده، اغلب در گوشه های اتاق یا اطراف مبلمان یافت می شود.
دستشویی ها، ذرات معلق در هوا را در ادارات، رستوران ها، مدارس، هواپیماها، قطارها و سایر فضاهای عمومی تولید می کنند و بعنوان منبع احتمالی انتقال عفونت در مناطق پرجمعیت هند شناسایی شده اند.
“کریشندو سینها”(Krishnendu Sinha)، استاد مهندسی هوافضا در “مؤسسه فناوری هند بمبئی”(IIT Bombay) اظهار داشت: ما یک دستشویی کوچک و تک نفره را بررسی کردیم که توسط افراد بسیاری مورد استفاده قرار می گیرد. من یک دستشویی مشابه در خانه ام دارم که بررسی این مساله را ساده تر کرد. بااینکه تحرک محدود بود و آزمایشگاه ها بسته بودند اما این کار به ما امکان داد تا طی قرنطینه به بررسی خود ادامه دهیم.
پژوهشگران دریافتند که احتمال مبتلاشدن در این مکان، بصورت قابل توجهی بالاتر است. سینها افزود: ما در کمال تعجب دریافتیم که این ذرات کوچک می توانند در نزدیکی یک در یا پنجره و حتی درست در جایی که یک دستگاه تهویه هوا درحال وزش است، حضور داشته باشند. شاید انتظار داشته باشید که این نواحی، امن باشند اما اینگونه نیست.
“ویوک کومار”(Vivek Kumar)، از پژوهشگران این پروژه اظهار داشت: شبیه سازی های کامپیوتری نشان می دهند که هوا در این مکان، مانند یک گرداب جریان دارد. هوا در حالت ایده آل باید بطور مداوم از هر قسمت اتاق بیرون رود و هوای تازه جای آنرا بگیرد. وقتی هوا در این منطقه درحال چرخش است، انجام دادن این کار آسان نیست.
بزرگترین سؤالات در مورد جریان هوا، بر نحوه تهویه فضاهای داخلی متمرکز هستند تا گسترش عفونت به حداقل برسد؛ اینکه پنکه ها و کانال های تهویه را باید در کجا قرار داد، چند عدد از آنها مورد نیاز است و چه مقدار هوا باید از آنها عبور کند.
سینها اظهار داشت: طراحی تهویه هم اکنون، بیشتر بر طبق تغییرات هوا در هر ساعت صورت می گیرد. در این محاسبات طراحی، فرض بر این است که هوای تازه بصورت یکنواخت به هر گوشه از اتاق می رسد. ما با بررسی شبیه سازی ها و آزمایش های کامپیوتری در یک دستشویی واقعی، دریافتیم که اینگونه نیست.
وی ادامه داد: تغییرات هوا در هر ساعت در مکان هایی مانند دستشویی می تواند ۱۰ برابر کمتر باشد. برای طراحی سیستم های تهویه به صورتی که در مقابل ویروس موثرتر عمل کنند، باید کانال ها و پنکه ها را برمبنای گردش هوای داخل اتاق نصب نماییم. افزایش کورکورانه حجم هوا بواسطه کانال های موجود، مشکل را حل نمی کند.
این پژوهش، در مجله “Physics of Fluids” به چاپ رسید.

منبع: عاشق وب