شناسایی میدان مغناطیسی اطراف یک سیاره فراخورشیدی

ستاره شناسان دانشگاه ˮآریزوناˮ در مطالعه اخیرشان از شناسایی نخستین نشانه از حضور میدان مغناطیسی در اطراف یک سیاره فراخورشیدی اطلاع داده اند.
به گزارش عاشق وب به نقل از ایسنا و به نقل از تی ای، میدان های مغناطیسی نقش مهمی در حفاظت از جو سیاره ای دارند. تشخیص میدان های مغناطیسی سیارات فراخورشیدی می تواند درک بهتری از شکل ظاهری این جهان های بیگانه عرضه نماید.
به تازگی یک گروه بین المللی از ستاره شناسان با استفاده از داده های تلسکوپ فضایی هابل، موفق به کشف نشانه های میدان مغناطیسی در سیاره ای خارج از منظومه شمسی شدند. محققان موفق به رصد سیاره فراخورشیدی “HAT-P-۱۱b ” شدند. HAT-P-۱۱b سیاره ای به اندازه نپتون است که ۱۲۳ سال نوری از زمین فاصله دارد.
هابل موفق به رصد این سیاره فراخورشیدی در طیف نور فرابنفش شده است. این تلسکوپ یون های کربنی که در مگنتوسفر اطراف این سیاره را احاطه کرده اند، شناسایی کرد.
“گیلدا بالستر”(Gilda Ballester) استاد دانشگاه آریزونا و از نویسندگان این مطالعه اظهار داشت: این نخستین بار است که نشانه هایی از حضور میدان مغناطیسی یک سیاره فراخورشیدی مستقیما در سیاره ای خارج از سیستم منظومه شمسی ما شناسایی می شود. یک میدان مغناطیسی قوی در سیاره ای مانند زمین می تواند از جو و سطح آن در مقابل بمباران مستقیم ذرات پر انرژی که باد خورشیدی را می سازند، محافظت کند. این فرآیندها به شدت بر تکامل حیات در سیاره ای مانند زمین تأثیر می گذارد چونکه میدان مغناطیسی از موجودات زنده در مقابل این ذرات پر انرژی محافظت می کند.
کشف مگنتوسفر درک بهتری از قابلیت سکونت یک سیاره فراخورشیدی عرضه می دهد. همه سیارات و قمرهای منظومه شمسی ما میدان مغناطیسی ندارند. با این وجود، ارتباط بین میدان های مغناطیسی و قابل سکونت بودن یک سیاره همچنان به مطالعه بیشتری نیاز دارد.
بعد از شناسایی میدان مغناطیسی، در مرحله بعد دانشمندان با استفاده از شبیه سازی های کامپیوتری سه بعدی، برهمکنش های بین بالاترین مناطق جوی این سیاره و میدان مغناطیسی آنرا با بادهای خورشیدی ورودی مدل سازی کردند.
بالستر در اینباره اظهار داشت: درست مانند میدان مغناطیسی زمین و محیط فضایی آن با باد خورشیدی برخوردی که متشکل از ذرات آبستن است که با سرعتی در حدود ۹۰۰ هزار مایل در ساعت حرکت می کنند، برهم کنش هایی بین میدان مغناطیسی HAT-P-۱۱ b و محیط فضایی آن وجود دارد. فلزینگی جو HAT-P-۱۱ b کمتر از حد انتظار است. این فلزینگی پایین، ایده مدلهای کنونی از نحوه تشکیل سیارات فراخورشیدی را به چالش می کشد. در اخترشناسی و کیهان شناسی، فلزینگی(Metallicity) نشان دهنده نسبتی از جرم یک جسم نجومی است که از عنصرهایی به جز هیدروژن و هلیوم ساخته شده است. از آن جا که ستاره ها که بیشترِ جرم مرئی جهان را ساخته اند، بیشتر از هر چیز از هیدروژن و هلیوم ساخته شده اند، اخترشناسان برای سادگی، همه عنصرهای سنگین تر از این دو عنصر را فلز می نامند. ازاین رو سحابی ای که دارای مقدار زیادی کربن، نیتروژن، اکسیژن و نئون باشد، پرفلز(metal rich) دانسته می شود، هر چند که این عنصرها را در علم شیمی فلز نمی دانند.
بالستر اظهار داشت: باآنکه جرم HAT-P-۱۱ b تنها هشت درصد از جرم مشتری است اما ما فکر می نماییم که این سیاره فراخورشیدی بیشتر شبیه یک مشتری کوچک(mini-Jupiter) است تا یک نپتون.

منبع: عاشق وب