با کمک در آموزش و تحقیقات؛ هوش مصنوعی چگونه نحوه عملکرد دانشگاه ها را بهبود می بخشد

عاشق وب: برخی معتقدند که هوش مصنوعی به استادان دانشگاه ها و دانشجویان در تحقیقات و آموزش کمک می نماید تا شکوفا شوند اما سؤال اصلی این است که هوش مصنوعی چگونه نحوه عملکرد دانشگاه ها را بهبود می بخشد.
به گزارش عاشق وب به نقل از تایمز، نیک جنینگز معاون و رییس دانشگاه لافبورو Loughborough University انگلستان می گوید هوش مصنوعی به استادان و دانشجویان در تحقیقات و آموزش کمک می نماید تا شکوفا شوند. جنینگز می گوید که این ارزیابی نیاز به بازبینی دارد، اما ChatGPT نشان داده است که استادان می توانند با استفاده از آن فرآیندها را ساده کنند، تدریس را بهبود بخشند و همکاریهای دانشگاهی را توسعه دهند. وی می گوید: «من تمام زندگی حرفه ای خودرا صرف تحقیق درباره هوش مصنوعی (AI) کرده ام. حالا که یک معاون آموزشی هستم، اغلب در مورد تأثیر احتمالی هوش مصنوعی بر دانشگاه ها از من سوال می شود – خصوصاً از آنجا که توسعه چت ربات های قدرتمند مانند ChatGPT سرعت پیشرفت این رشته را به همه نشان می دهد- بااینکه من مطمئناً ادعا نمی کنم که همه پاسخ ها را دارم، اما چند فکر دارم.» این معاون دانشگاه می افزاید: «هوش مصنوعی جامعه را متحول می کند: ما هم اکنون شاهد تأثیرات قابل توجهی بر نحوه زندگی خود، کار و حتی بازی ها هستیم. با پیشرفت فناوری ما به راه های خلاقانه تری فکر می نماییم، این امر تأثیر آنرا بیشتر آشکار می کند.» وی می گوید: «وقتی درباره ی هوش مصنوعی صحبت می کنم، اغلب مخاطبان را به چالش می کشم اما با این وجود، من معتقد نیستم که هوش مصنوعی می تواند بر جهان تسلط داشته باشد یا تمام مشاغل را از ما بگیرد.» این استاد دانشگاه معتقد است: «سیستم های هوش مصنوعی زمانی مؤثرتر خواهند بود که با مشارکت انسان ها و بهره برداری از نقاط قوت هر دو کار کنند. از این همین رو معتقدم که در نهایت، هوش مصنوعی روش تحقیق، آموزش دانشجویان و اداره مؤسسات دانشگاهی مان را متحول خواهدنمود.» از نظر تحقیق، فعالیت ها و کوشش های هیجان انگیزی در همه زمینه های دانشگاهی در حال انجام می باشد. از کاوش در ماشین های حساس تا استفاده از مهارتهای محاسباتی جدید برای کشف داروها و مواد جدید. اما اینها نمونه هایی از پرسش های پژوهشی جدید و رویکرد های اساساً جدید برای حل مسائل پیچیده هستند. مهمست که تاکید شود که نیاز و توانایی درگیر شدن با این موارد مطلقاً محدود به موضوعات علوم، فناوری، مهندسی و ریاضیات و دانشگاهیان با پیشینه علوم، فناوری، مهندسی و ریاضیات نیست، بلکه همه رشته های تحقیقاتی تحت تأثیر هوش مصنوعی خواهند بود و خیلی از آنها از آن پشتیبانی می کنند. از نظر آموزش، مدت هاست که این وعده وسوسه انگیز وجود دارد که هوش مصنوعی تجربه یادگیری را شخصی سازی می کند، پیشرفت افراد را ردیابی می کند و محتوا و تکالیف متناسب با سبک ها و توانایی های یادگیری خاص آنها را ارائه می دهد. این پیشنهاد واقعاً سفارشی در مقیاسی بسیار فراتر از آنچه امروزه در هر دانشگاهی موجود است، عمل می کند و به رفع نیازهای متنوع و فزاینده گروههای امروزی کمک می نماید، اما نکته این است که تحصیلات دانشگاهی را فقط مربیان انسانی می توانند عرضه کنند. هوش مصنوعی می تواند سوالات عمیقی را در مورد ارزیابی های دانشجویان مطرح کند و یا ChatGPT می تواند مقالات بسیار معتبر، پاسخ به تکالیف، برنامه های کامپیوتری و حتی مقاله های مجلات را انجام دهد و ما هم نمی توانیم و نباید بسادگی استفاده از چنین سیستم هایی را ممنوع نماییم، بلکه باید به دقت فکر نماییم که چگونه آنها می توانند کار همه ما همچون دانشجویان را ارتقا دهند. بطورمثال چطور به ایجاد ایده ها، خلاصه کردن بخش های مهم کار و نقد پروپوزال های اولیه کمک کنند. با این اوصاف، ما باید اطمینان حاصل نماییم که تکالیف و ارزیابی ها همچنان به تفکر انتقادی، تحقیق مستقل و درک نیاز دارند که نمی توان آنرا بطور کامل به یک چت بات واگذار کرد. برای مربیان و اساتید دانشگاه، سیستم های هوش مصنوعی می توانند بازخورد و تحلیل دوره را در زمان واقعی جمع آوری کنند. این روشی قابل اعتماد و عینی به ما می دهد تا موضوعات و مفاهیم چالش برانگیز برای دانشجویان را شناسایی نماییم بدون آنکه تا پس از امتحانات منتظر بمانیم و یا تحت تأثیر گروه هایی قرار بگیریم که در آن موضوعات جانبدارانه فکر می کنند. اما احیانا کمترین سؤالی که مورد بررسی قرار گرفته است این است که چگونه هوش مصنوعی می تواند نحوه عملکرد دانشگاه ها را بهبود بخشد. از بسیاری جهات، دانشگاه ها درست مانند سایر مؤسسات بزرگ هستند، بدین سبب پیشرفت های هوش مصنوعی در حوزه هایی مانند منابع انسانی، امور مالی و بازاریابی باید بطور طبیعی بوسیله محصولات و خدمات استاندارد به آنها سرازیر شود. دانشگاهی را تصور کنید که داده ها فقط یک دفعه در آن وارد می شوند، گم نمی شوند و برای ارائه خدمات باارزش به هم متصل می شوند. هوش مصنوعی بالاخره می تواند دانشگاه ها را به مؤسسات مدرن و دیجیتالی تبدیل کند که باید باشند. با این وجود، آنچه جالب تر است، تأثیر هوش مصنوعی بر عملکردهای خاص دانشگاه ها است. هوش مصنوعی همین طور می تواند فعالیت ها و فرصت های فوق درسی جالب را برجسته و برنامه ریزی کند، و همین طور سلامت و رفاه روانی را زیر نظر داشته باشد. برای استادان، هوش مصنوعی می تواند وظایف اداری معمولی را که همه ما زمان زیادی را صرف آنها می نماییم، خودکار کند (به برنامه ریزی جلسه، مطالبه هزینه ها، پر کردن فرم فکر کنید). همین طور می تواند به کشف و خلاصه کردن مطالب آموزشی مرتبط کمک نماید و همکاری با پژوهشگران مرتبط را که در حوزه های مجاور یا مکمل کار می کنند، پیشنهاد کند. اما موانع مهمی باقی مانده است که باید بر آن غلبه کرد. بیشتر سیستم های هوش مصنوعی به داده های زیادی نیاز دارند که مسائل مربوط به حریم خصوصی، مالکیت داده ها، حق چاپ، مقررات عمومی صیانت از داده ها (GDPR) و سوگیری را به اشتباه مورد استفاده قرار ندهند. ضمن این که بیشتر سیستم های هوش مصنوعی نمی توانند به آسانی توضیح دهند که چرا یک تصمیم خاص گرفته اند، و خصوصاً چت بات ها مستعد ارائه پاسخ های قانع کننده اما کاملاً نادرست هستند. سیستم های هوش مصنوعی در تعاملات اجتماعی ضعیف هستند. آنها فقط نمی دانند چگونه می توانند همکاران مؤثر، بازیکنان تیم خوب یا قوی تصمیمات انسانی باشند. اگر فرصت ها را در آغوش بگیریم و بصورت مشارکتی کار نماییم، هوش مصنوعی به استادان و دانشجویان در تحقیقات و آموزش کمک می نماید تا شکوفا شوند. همانطور که ChatGPT خود می گوید: «اگر از هوش مصنوعی (AI) عاقلانه استفاده شود، دانشگاه ها برای همه مؤثرتر، مفیدتر و فراگیرتر می شوند»

منبع: عاشق وب