آذر ۱, ۱۴۰۳

عاشق وب

سایتی برای دوستداران وب. اخبار روز فناوری اطلاعات را در سایت عاشق وب دنبال کنید

حریم خصوصی کاربران بزرگترین دغدغه فضای مجازی

Rate this post

عاشق وب: رسانه های اجتماعی اینروزها کاربران را تشویق می کنند علایق، اطلاعاتی از محل زندگی، وضعیت تحصیل و کار خودرا به اشتراک گذاشته و حتی اطلاعات مکانی و زمانی تصاویر و فیلم های خودرا اضافه کنند و در نتیجه بعد از مدتی، نمایه کاربران تبدیل به آلبومی کامل از متن، رویداد، تصویر و فیلم در مورد زندگی شخصی یا حرفه ای آنها خواهد شد.

به گزارش عاشق وب به نقل از ایسنا، بدنبال گسترش بیش از پیش استفاده از فضای مجازی و لزوم استفاده از اینترنت، انواع اپلکیشن ها و حساب های کاربری برای انجام کارهای مهم و ضرروی، این که چگونه کاربران از اطلاعات شخصی و حریم خصوصی خود مخافظات کنند و نسبت به آن آگاهی داشته باشند، بسیار اهمیت دارد.

حفظ حریم خصوصی هم اکنون یکی از مهم ترین نگرانی های عمومی در عرصه IT و فضای مجازی است، این نگرانی ها امروزه قبل از وجود اعتماد به نفس در رهبران و مسئولین اجتماعی شرکت های بزرگ، خطرات و لطمه های رانندگی و… است. امنیت سایبری نه فقط یک راهبرد امنیتی مخفی است، بلکه قسمتی از موفقیت یا شکست یک شرکت در حوزه فناوری جهانی است. طبق بررسی ها، امروزه حفظ داده های کاری کاربران و اطلاعات خصوصی آنها دارای بالاترین اولویت برای مسئولان شرکتها هستند.

با گرایش بیش از پیش فروش تجهیزات اینترنتی و الکترونیکی اداره آمار آمریکا تخمین زد که فروشگاه های اینترنتی که به خرده فروشی بصورت پرداخت آنلاین اقدام می کنند، در سال ۲۰۱۷ بصورت میانگین ۱۱۹ میلیارد دلار نقل وانتقال مالی دربرداشته که این شامل دسترسی این واحدهای فروش به طیف وسیعی از اطلاعات خصوصی و مالی (شامل آدرس محل سکونت، شماره کارت اعتباری و…) مردم است. درواقع، ۶۰ درصد پاسخ دهندگان به نظرسنجی که توسط Harris از طریق” تحقیقات امنیتی آی بی سی و امنیت شخصی”، در IBM انجام شده اظهار نمودند از نظر آنها از میان رفتن اطلاعات شخصی و کاری آنها بدتر از وقوع یک جنگ می تواند زیان بار باشد.

براساس اطلاعاتی که سایت پلیس فتا منتشر نموده بود نگرانی های عموم مردم در عرصه امنیت اطلاعت خصوصی شان بطورکامل منطقی و به جاست برای اینکه تعدادی از سازمان هایی که برای رعایت مقررات حفظ حریم خصوصی عمومی (GDPR) پیش قدم هستند و این استاندارد را درگذشته اعمال کرده بودند، در تازه ترین بروزرسانی ها و تغییرات ساختاری خود این حمایت ها که شامل مقررات GDPR نیز هست را برای کاربرانی که خارج از اتحادیه اروپا (EU) زندگی می کنند، حذف کرده اند و این کاربران را از چتر حمایتی خود خارج کرده اند که این رویدادها به نوبه خود می تواند بر نگرانی های کاربران دامن بزند.

در ایران هم همزمان با رشد رسانه های اجتماعی و گسترش فضای مجازی بحث حفظ حریم خصوصی کاربران مورد توجه دارد و دولت ها از چند سال قبل تا به الان بر آن تاکید می کنند. بطور مثال بهمن سال قبل در هفتمین جلسه کارگروه ویژه اقتصاد دیجیتال پیش نویس لایحه پیشنهادی «حمایت و صیانت از داده های شخصی» مطرح و کلیات آن به تصویب رسید. در این نشست لایحه پیشنهادی حمایت و صیانت از داده های شخصی که در کمیسیون ویژه اقتصاد دیجیتال تهیه و تدوین شده بود مورد بررسی قرار گرفت.

گفته شده بود این لایحه بعد از تصویب در کارگروه ویژه اقتصاد دیجیتال به هیئت دولت ارجاع داده خواهد شد تا در جلسه هیئت دولت نیز به تصویب برسد و بعد از آن برای تبدیل شدن به قانون به مجلس شورای اسلامی ارجاع می شود. در همین رابطه مدتی پیش اعضای شورای عالی فضای مجازی تصمیماتی درباره ی راهکارهای پایدارسازی خدمات، تقویت حفظ حریم خصوصی و حفظ داده های کاربران اتخاذ کردند.

درباره جزییات این مساله می توان گفت شورای عالی فضای مجازی در این نشست که به ریاست سید ابراهیم رئیسی برگزار گردید، با بررسی دغدغه ناپایداری ارائه خدمات در عرصه فضای مجازی، به بحث و تبادل نظر درباره ی راهکارهای پایدارسازی خدمات، تقویت حفظ حریم خصوصی و حفظ داده های کاربران پرداخت و در امتداد ایجاد فضای پایدار و مناسب برای بهره مندی مردم از این امکان تصمیماتی اتخاذ نمود.

با تمام این اوصاف همیشه سفارش می شود که در استفاده از فضای مجازی حتما چند نکته رعایت شود؛ بطور مثال رسانه های اجتماعی کاربران را تشویق می کنند تا نمایه (Profile) خودرا تکمیل کرده و اطلاعات شخصی بیشتری از خود در آن قرار دهند؛ ضمن آن که بصورت پیوسته و فراگیر فعالیت نموده و محتوای گوناگونی را با دیگران به اشتراک گذارند. بدین سان رسانه های اجتماعی می توانند خدمات بهتری در اختیار کاربران خود قرار دهند.

این شبکه ها بطور خاص، کاربران را تشویق می کنند تا علایق و سلایق، اطلاعاتی از محل زندگی، وضعیت تحصیل و کار خودرا به اشتراک گذاشته و حتی اطلاعات مکانی و زمانی مربوط به تصاویر و فیلم های خودرا نیز با بهره گیری از برچسب گذاری به آنها اضافه کنند. لذت ارتباط برخط با آشنایان باعث شده است تا استفاده از رسانه های اجتماعی، تبدیل به یکی از کارهای موردعلاقه و متداول برای عموم مردم شود.

در چنین شرایطی، ممکنست کاربران به استفاده از خدمات شبکه اجتماعی عادت کرده و به مرور، اطلاعات فعالیت خودرا در این شبکه ها افزایش داده و اطلاعات شخصی خودرا هرچه بیشتر در آنها به اشتراک گذارند. بعد از مدتی، نمایه کاربران رسانه های اجتماعی تبدیل به آلبومی کامل از متن، رویداد، تصویر و فیلم در مورد زندگی شخصی یا حرفه ای آنها خواهد شد. این حقیقت قابل چشم پوشی نیست که شبکه اجتماعی یک مکان عمومی است. بدین سبب اگر یک کاربر، تنظیمات حریم خصوصی خودرا به درستی انجام نداده و به سبب ارتباط مداوم با دوستان واقعی خود در شبکه اجتماعی، حضور اشخاص دیگر در آن مکان را فراموش کند، ممکنست اطلاعاتی را منتشر کند و اجازه مشاهده آنها را به کسانی بدهد که در زندگی عادی هیچگاه حاضر به انجام چنین کاری نباشد. تصور کنید یک نسخه از آلبوم شخصی و یا خانوادگی خودرا به کتابخانه شهر خود امانت دهید!

همچنین هریک از کاربران رسانه های اجتماعی، در ابتدا برای ارتباط با اقوام، دوستان و آشنایان قدیمی خود وارد شبکه شده و نخستین ارتباطات خودرا با افرادی برقرار می کند که در زندگی واقعی نیز با آنها دوست است. کاربرانی که در رسانه های اجتماعی به شکل گسترده فعال می باشند، به مرور و ضمن ارتباط با دوستان قبلی خود، رفتار کاربران دیگر (به خصوص، دوستان دوستان خود) را نیز مشاهده کرده و به مرور با تعدادی از آنها بوسیله شبکه اجتماعی ارتباط برقرار می کنند.

این تصمیم، بطور معمول برمبنای شناختی است که به مرور از این افراد به دست می آید؛ با اینحال در بعضی موارد، ممکنست انتخاب یک فرد به عنوان «دوست» در شبکه اجتماعی، شتاب زده صورت گیرد و افرادی که شناخت کافی از آنها وجود ندارد به عنوان «دوست» برگزیده شوند. علاوه بر موارد گفته شده اطلاعاتی که کاربران در رسانه های اجتماعی به اشتراک می گذارند، حداقل توسط دوستان آنها در این شبکه ها، بصورت کامل قابل مشاهده است؛ مضاف بر آن که در صورت عدم توجه به تنظیمات حریم خصوصی، ممکنست تعدادی از این اطلاعات را حتی تمامی کاربران ببینند.

با توجه به آنچه در مورد اطلاعات شخصی کاربران و گسترش دایره دوستان آنها در رسانه های اجتماعی گفته شد، قابل تصور است که با گذشت زمانی نه چندان طولانی، اطلاعات شخصی کاربران در مورد وقایع خصوصی زندگی آنها، در این شبکه ها توسط افرادی که هیچ آشنایی قبلی با آنها نداشتند قابل مشاهده باشد.