کشف بقایای یک ابرنواختر در اعماق اقیانوس هند!

عاشق وب: اخترشناسان بقایای یک ابرنواختر را در اعماق اقیانوس هند کشف کرده اند و اعتقاد آنها بر این است که این ابرنواختر باستانی حدود ۳۳ هزار سال پیش به زمین سفر کرده است.
به گزارش عاشق وب به نقل از ایسنا و به نقل از آی ای، ستاره ها هنگامی سوخت شان تمام می شود، از بین می روند و گاهی اوقات این اتفاق با یک انفجار قدرتمند همراه می شود که به “ابرنواختر”(supernova) مشهور است. این ابرنواخترها از خود، ماده ای را بیرون می رانند که در سراسر جهان پخش می شود.
اکنون ستاره شناسان دانشگاه ملی استرالیا ردپای یک ابرنواختر را درست در اینجا روی زمین کشف کرده اند که در اعماق اقیانوس هند دفن شده است. اعتقاد آنها بر این است که بقایای این ابرنواختر باستانی حدود ۳۳ هزار سال پیش به اینجا سفر کرده است.
ممکن است تعجب کنید که پژوهشگران چگونه تشخیص داده اند که اینها واقعاً بقایای یک ابرنواختر باستانی است. در پاسخ باید گفت به این علت که آنها در نمونه های رسوبی جمع آوری شده از اعماق اقیانوس هند اثری از ایزوتوپ های رادیواکتیو آهن مشاهده نمودند.
این نوع ایزوتوپ آهن معروف به “۶۰Fe” در اینجا روی زمین تولید نمی گردد. در واقع، آنرا می توان تنها در پرتوهای کیهانی یافت، به این معنا که این ماده باید حین انفجار ابرنواختر تولید و انتشار یافته باشد.
در ادامه این تحقیق گمانه زنی شد که آهن طی ۳۳ هزار سال قبل با سرعت ۳.۵ اتم در هر سانتی متر مربع در سال رسوب کرده و از یک ابرنواختر یک میلیون ساله آمده است. دانشمندان همین طور فاش کردند که این انفجار حتما ذرات گرد و غباری پخش کرده است که هنوز هم ممکنست در فضای بین ستاره ای وجود داشته باشند.
محققان پراکندگی این ابرنواختر را تا “ابر میان ستاره ای محلی”(LIC) که یک ابر میان ستاره ای در کهکشان راه شیری است که ۳۰ سال نوری وسعت دارد، ردیابی کردند. لازم به ذکر است که منظومه شمسی ما هزاران سال است که در همین ابر حرکت می کند.
زمانی که حباب محلی(ناحیه ای کم تراکم از ماده بین کهکشانی) درست شده احتمالاً شکلی گوی مانند داشته است. بااینکه هنوز شکل گوی مانند خودرا از دست نداده، اما بعد از سه میلیون سال کمی نامتقارن شده و توده هایی از ستارگان و ابرهای ستاره ای به آن راه یافته اند که منظومه شمسی یکی از آنها است. توده های نسبتا چگالی که درون حباب محلی قرار دارند را اصطلاحا ابرهای میان ستاره ای می نامند. تابحال خورشید از ابرهای میان ستاره ای زیادی گذشته است اما هم اکنون در هیچ ابر میان ستاره ای قرار ندارد.
این یافته ها هم اکنون متقن نیستند و پژوهشگران می گویند که برای تأیید منبع دقیق ابرنواختر و زمان بندی اینکه که بخش های آن چه زمانی به سمت زمین آمده اند، باید مطالعات بیشتری صورت گیرد.
جالب است بدانید که سیاره ما شامل بخش هایی از انفجار باستانی یک ستاره است.
این مطالعه در مجله National Academy of Sciences انتشار یافته است.

منبع: weblover.ir