عاشق وب: پس از تحویل ماهواره های ˮپارس- ۱ˮ، ˮناهیدˮ، ˮطلوعˮ و ˮظفر- ۲ˮ به سازمان فضایی، این ماهواره ها در حال تکمیل فرآیندهای نهایی خود هستند و ماهواره ˮپارس-۱ˮ نیز بعد از تحویل به این سازمان در حال انجام هماهنگی ها و طی فرآیندهای لازم برای پرتاب است.
به گزارش عاشق وب به نقل از ایسنا، در نیمه های بهمن ماه سال قبل اولین پرتاب تحقیقاتی ماهواره بر ترکیبی ذوالجناح با هدف تست زیرمداری با دستیابی به فناوری قدرتمندترین موتور سوخت جامد انجام شد. البته پیش از آن و در اواخر سال ۱۳۹۸ و بعد از اخبار عدم موفقیت ماهواره بر “سیمرغ” در قرار دادن ماهواره “ظفر” در مدار، خبر از آزمایش نسل جدید و متفاوتی از ماهواره برهای ایرانی به نام “ذوالجناح” منتشر گردید.
ذوالجناح ماهواره بری با سوخت جامد است که توسط صنایع فضایی وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح تولید شده و مقرر است در نخستین ماموریت خود ماهواره ای با وزن حداکثر ۲۲۰ کیلوگرم را در ارتفاع ۵۰۰ کیلومتری قرار دهد. در بعضی اخبار مدار موردنظر برای این ماموریت ۲۵۰ و در بعضی ۵۰۰ کیلومتر ذکر شده است.
بنا بگفته سخنگوی گروه فضایی وزارت دفاع، این ماهواره بر سه مرحله ای که از نظر خاصیت های فنی قابل رقابت با ماهواره برهای روز دنیا است، دارای دو مرحله پیشرانش جامد و یک مرحله با پیشرانش مایع است و توانایی حمل ماهواره تا وزن ۲۲۰ کیلوگرم در مدار ۵۰۰ کیلومتری را داراست.
مهندس حسینی در همین رابطه اظهار داشت: از مهم ترین دستاوردهای این آزمایش فضایی، دستیابی به قدرتمندترین موتور سوخت جامد کشور با تراست بیش از ۷۵۰ تن و صحه گذاری سایر تکنولوژیهای جدید به کار رفته در این محصول است. در حقیقت در این ماهواره بر، قدرتمندترین موتور سوخت جامد کشورمان مورد استفاده قرار گرفته است.
سخنگوی گروه فضایی وزارت دفاع درباره موتور این ماهواره بر نیز عنوان کرد: این موتور حتی نسبت به موتورهای نظامی، قدرتمندترین موتور سوخت جامد است. قطر مرحله اول آن ۱.۵ متر است، تراست ۷۵ تن از آن گرفته ایم که قابلیت ارتقاء تا ۱۰۰ تن را هم دارد که این مساله برای نخستین بار در موتورهای سوخت جامد است.
مهندس حسینی در توضیح چرایی استفاده از سوخت مایع در مرحله پایانی ماهواره بر ذوالجناح، اظهار نمود: در مراحل بالایی ما نیاز به زمان سوزش های بالایی داریم، در ذوالجناح ۳۰۰ ثانیه به بالا پرواز داریم، کنترل پذیری و دقت تزریق ماهواره به مدار نیز با بهره گیری از سوخت مایع بیشتر می شود.
وی درباره خانواده ماهواره برهای ایرانی، اظهار داشت: ماهواره بر سیمرغ یک محصول میانی است و ما در آینده به ماهواره بر “سریر” خواهیم رسید که یک تُن محموله را در ارتفاع ۱۰۰۰ کیلومتری قرار می دهد. با “سروش” نیز می توانیم در ارتفاع ۲۰۰ کیلومتری حدود ۱۵ تن محموله قرار دهیم؛ ما مقرر است با ماهواره بر “سروش” ماهواره در مدار زمین آهنگ قرار دهیم. وقتی به “سریر” رسیدیم، عملا دیگر “سیمرغ” از رده خارج می شود و برای محموله های سبک تر هم از “ذوالجناح” استفاده خواهیم کرد.
سخنگوی گروه فضایی وزارت دفاع افزود: از خاصیت های ذوالجناح این است که نیازی به پایگاه پرتاب ثابت ندارد و می تواند به صورت متحرک پرتاب شود. امروز بحث منظومه سازی با بهره گیری از ماهواره های سبک بسیار متداول می باشد، منظومه سازی در فضا لازمه اش این است که از زوایای میل مداری متفاوت بتوانیم پرتاب را انجام دهیم که این کار با ذوالجناح امکان پذیر است.
در کنار این موفقیت، در سال قبل اخباری در زمینه تحویل ۴ ماهواره “پارس- ۱”، “ناهید”، “طلوع” و “ظفر- ۲” به سازمان فضایی منتشر گردید.
پروژه ماهواره مخابراتی “ناهید- ۲” طی قراردادی بین پژوهشگاه فضایی ایران و سازمان فضایی ایران به اجرا درآمد. این ماهواره یک میکرو ماهواره مخابراتی است که برای انجام ماموریت های مخابراتی در مدار LEO و توسعه تکنولوژی زیر سیستم های حساس ماهواره های مخابراتی GEO طراحی شده است.
این ماهواره قابلیت انجام ماموریت های مختلفی را دارد که در دو دسته “اولیه” و “ثانویه” تعریف شده اند. در ماموریت های اولیه تمرکز بر توسعه و تست تکنولوژی های اساسی مورد نیاز، همچون آزمون انتقال مداری با بهره گیری از پیشرانش تک مؤلفه ای و دستیابی به عمر عملیاتی ۲ سال است.
ماهواره “پارس- ۱” با اهمیت ترین ماهواره ای است که سال قبل آماده شد. این ماهواره سنجش از دور پیشرفته ترین ماهواره ای است که تا امروز در ایران تولید شده است. ماهواره “طلوع” نیز از دیگر ماهواره های سنجشی کشور است که قسمتی از فناوری های “های تک” در آن مورد استفاده قرار گرفته است.
تحویل ماهواره “پارس- ۱” به سازمان فضایی از طرف پژوهشگاه فضایی از دیگر موفقیت پژوهشگران حوزه فضایی در سال قبل است. با وجود تمام محدودیت های انتشار ویروس کرونا، این پروژه مطابق با زمان بندی تعیین شده به پایان رسید و تمام تست های مورد نیاز را با موفقیت پشت سر گذاشت. این ماهواره تحویل سازمان فضایی ایران شده و در حال انجام هماهنگی ها و طی فرآیندهای لازم برای پرتاب است.
الان و پس از تحویل گیری ماهواره های “پارس- ۱”، “ناهید”، “طلوع” و “ظفر- ۲” این ماهواره ها در حال تکمیل فرآیندهای نهایی خود هستند و علاوه بر آن بلوک انتقال مداری “سامان” نیز مراحل پایانی خودرا می گذراند.
منبع: weblover.ir
More Stories
از سوی اپسکو و دانشگاه های چین؛ فراخوان بورس تحصیلی در حوزه فضا
یک ایرانی مدیر ارشد مالی ایکس شد
معرفی و بررسی انواع فلزیاب