ستاره های بزرگ ابتدایی، احیانا بذر نخستین ابرسیاه چاله ها را کاشته اند

عاشق وب: دانشمندان می گویند تلسکوپ فضایی ˮجیمز وبˮ که مقرر است تا آخر سال مسلادی جاری به فضا پرتاب شود، ممکنست شاهد تولد یک ابرسیاه چاله باشد و به ما در مطالعه رفتار جهان در ایام آغازین خود کمک نماید.
به گزارش عاشق وب به نقل از ایسنا، در مرکز خیلی از کهکشان ها یک سیاه چاله بزرگ وجود دارد، اما دانشمندان هنوز از چگونگی شکل گیری آنها مطمئن نیستند.
با این وجود به لطف گروهی از دانشمندان بین المللی که بتازگی پیش بینی کرده اند که ستاره های دور بزرگ به شکل ابرنواخترهای شدید منفجر می شوند، به زودی ممکنست شاهد چگونگی شکل گیری ابرسیاه چاله ها در جهان آغازین باشیم.
این مطالعه در مجله Monthly Notices of the Royal Astronomical Society انتشار یافته است.
برای تشخیص اینکه ابرنواخترها ابرسیاه چاله ها یا سیاه چاله های کلان جرم را پی ریزی می کنند یا نه، محاسبات نشان میدهد که تلسکوپ فضایی “جیمز وب” ناسا پس از راه اندازی در اواخر امسال در موقعیت خوبی برای مشاهده آنها قرار خواهد گرفت.
مطالعه سیاه چاله های کلان جرم در اخترفیزیک معاصر بسیار مهم می باشد. اجماع علمی می گوید سیاه چاله های کلان جرم در وضعیت خشن بعد از مرگ نخستین ستارگان عظیم باستانی در آغازین روزهای عمر جهان هستی به وجود آمده اند که بعد از آن با بلعیدن حجم بی حد ای از مواد در تاریخ کیهان، به اندازه امروزی رسیده اند.
با این وجود، این نظریه با بررسی جدیدی روبرو شده است، برای اینکه اغلب ستارگان پرجرم و بزرگ که در جهان مشاهده می شوند، تقریباً یک یا دو برابر جرم خورشید ما جرم دارند. اگر نخستین ستاره ها با جرمی برابر با چند صد برابر خورشید تبدیل به بذر نخستین سیاه چاله ها شده اند، نیاز به حفظ بازده افزایشی زیاد و غیر معمول برای تشکیل سیاه چاله های کلان جرم داشته اند که امروزه می شناسیم، چیزی که تداوم آن بسیار دشوار است.
به عبارت دیگر، سیاه چاله ها باید بطور مداوم و به مدت میلیاردها سال مقدار زیادی ماده می بلعیده اند تا بزرگ شوند، بدون اینکه مواد زیادی را دور بریزند.
“کی-یونگ چن” از پژوهشگران این مطالعه از تایوان در مقاله خود در سال ۲۰۱۴ گفت: یک ابرنواختر بی ثبات نسبی ممکنست هنگامی اتفاق بیفتد که یک ستاره بزرگ اولیه که ۱۰ به توان ۴ تا ۵ برابر جرم خورشید است، در وضعیت مناسب بمیرد.
چن اظهار داشت: ممکنست تعداد کمی از نخستین ستارگان در اوایل جهان با ده ها هزار برابر جرم خورشید وجود داشته باشند. آنها احتمالاً مولدین سیاه چاله های بزرگ در کهکشان ها هستند.
مشاهده ستارگان ابرجرم باستانی بسیار دشوار خواهد بود، برای اینکه آنها قبلاً منفجر شده اند و بیشتر تاریخ جهان را به سیاه چاله های بزرگ امروزی تبدیل نموده اند. اما با بهره گیری از مدل “چن”، تیم تحقیقاتی پشت این مطالعه یک شبیه سازی هیدرودینامیکی تابشی جدید ایجاد کرد که پیش بینی می کند چگونه تابش طول موج های نامرئی حاصل از ابرنواخترهای باستانی ممکنست به ما برسد.
پژوهشگران می گویند ماموریت پیش روی تلسکوپ فضایی “جیمز وب” به طرز باورنکردنی ممکنست در شکار این نوع ابرنواخترها موفق عمل کند. این انفجارهای مداوم می توانند بعنوان یک بررسی علمی برای چندین دهه کارآمد باشند.
بدین سبب طبق اعلام پژوهشگران، همین طور که یک ستاره ابرجرم به یکی از نخستین سیاه چاله های کلان جرم تبدیل می شود، ممکنست به زودی به داستان حقیقی منشاء سیاه چاله های کلان جرم از یک کهکشان دوردست برسیم.
با ماموریت پیش روی تلسکوپ فضایی “جیمز وب” ممکنست دریچه ای برای مطالعه رفتار باستانی جهان آغازین باز شود که نخستین شواهد تجربی درباره تولد یک ابرسیاه چاله را به ما عرضه نماید. اما هم اکنون، تنها کاری که می توانیم انجام دهیم این است که صبر نماییم.

منبع: weblover.ir