احتمال تغییر قوانین فیزیک در گذر زمان

به گزارش عاشق وب دانشمندان و محققان اخیرا نظریه ای در خصوص تغییر دائمی قوانین فیزیک در جهان مطرح کرده اند.
به گزارش عاشق وب به نقل از ایسنا و به نقل از پاپیولار مکانیکس، خودآموز کسی است که بدون احتیاج به معلم موارد مختلف را می آموزد. از افراد خودآموز مشهور میتوان به لئوناردو داوینچی استاد ۱۶ زبان، “کتو لومب”(Kató Lomb) مترجم مجاری که دست کم ۱۷ زبان بلد بود و “جولیان آسانژ”(Julian Assange) موسس ویکی لیکس(WikiLeaks) اشاره نمود و الان عضو جدیدی به این گروه اضافه می شود: کیهان بزرگ.
به نقل از تحقیقاتی جدید که اخیرا در مجله ی arXiV به صورت پیش چاپ انتشار یافته است، جهان می تواند به صورت خودآموز نحوه تکامل به سطوح پایدارتر را بیاموزد.
این مقاله به نویسندگی محققان مایکروسافت و دانشمندان دانشگاه براون(Brown) و سایر محققان نوشته شده است و توضیح می دهد که چگونه قوانین فیزیکی که ما امروزه مشاهده یا اندازه گیری می نماییم می توانند در طول زمان خویش را تغییر دهند. اگر بخواهیم نحوه تکامل قوانین فیزیک را در طول زمان درک نماییم باید “انتخاب طبیعی” داروین را به اخترشناسی تعمیم دهیم.
از آنجائیکه جهان در طول زمان به سمت پایدارتر شدن می رود، قوانین ساده فیزیک که در ابتدا جهان بر آن متکی بوده است، پیچیده تر می شوند. برای مثال چرا هنوز گربه ها و سگ ها در جهان ما وجود دارند اما دایناسورها منقرض شده اند؟ گربه ها و سگ ها به بهترین نحو با محیط خود سازگار شده اند و با موفقیت ژن هایشان را به فرزندانشان منتقل کرده اند. چنین موضوعی برای جهان هم صادق است با این تفاوت که جهان نیازی به رقابت با سایر جهان ها ندارد.
جهان اولیه را تصور کنید که برای مثال در آن گرانش میان اجسام مفهومی ابتدایی تر بوده است. در این مورد، قانون جاذبه نیوتن نمی تواند صادق باشد.
قانون جاذبه نیوتن بیان می کند همه ذرات ماده، با نیرویی که با حاصل ضرب جرم دو جسم نسبت مستقیم و با مجذور فاصله آنها، نسبت وارون دارد، یکدیگر را جذب می کنند.
امروزه این قانون توضیح می دهد که چرا گرانش سطح ماه یک ششم جاذبه زمین است و علت آن جرم کمتر این قمر است. اما در نسخه ای ساده تر از جهان شاید جاذبه بیشتر یک مفهوم ایستا بوده است و جاذبه زمین و ماه یکی بوده است. میتوان این مثال را به ۱۴ قانون دیگر فیزیک هم تعمیم داد.
“جانا لوین”(Janna Levin) استاد فیزیک و اخترشناسی در دانشکده بارنارد(Barnard) در دانشگاه کلمبیا و مدیر بخش علوم در “Pioneer Works” که یک جامعه مستقر در نیویورک است که به تشویق تفکر رادیکال در هنر و علم می پردازد در این مورد توضیح می دهد: با گذر زمان این سیستم، موارد جدیدی می آموزد و بعضی از قوانین بنیادی ایجاد می شوند. اگر جهان بتواند با مجموعی از الگوریتم ها مورد محاسبه قرار گیرد ازاین رو شاید بتواند کاری مشابه هوش مصنوعی انجام دهد یعنی قوانین جدید را به صورت خودآموز بیاموزد. منظور از قوانین در اینجا قوانین فیزیک است.
این مقاله اخترشناسی را با زیست شناسی می آمیزد. قوانین جهان امکان دارد فرای همه ی حوزه های علمی باشد. این بدان معناست که قوانین فیزیکی که امروزه می شناسیم امکان دارد تابع قوانینی با مرتبه بالاتر باشند که آنها را کنترل می کنند و ما قادر به درک آن نیستیم.
“بروس باست”(Bruce Bassett) استاد دانشگاه دپارتمان ریاضیات دانشگاه Cape Town و رئیس اخترشناسی Cosmology Group در موسسه علوم ریاضیات در آفریقای جنوبی می گوید: کاوش ارتباط میان حوزه های مختلف اهمیت زیادی دارد چونکه دانش از بنیان به چند بخش تقسیم نشده است و از آنجائیکه ما انسان ها درک کمی از جهان داریم علم را به بخش هایی مثل زیست شناسی، فیزیک و جامعه شناسی تقسیم کرده ایم و چنین کاری به قیمت از دست دادن مشترکات میان رشته های مختلف تمام خواهد شد.
بنابراین است که فهم خودآموز بودن جهان برای انسان مشکل است چونکه ما نمی توانیم آنرا با دانش کنونی توضیح دهیم.
در انتهای این مقاله ی ۸۰ صفحه ای، دانشمندان اظهار دارشتند که در تلاشند تا نخستین قدم های کوچک را در جهت ایجاد نظریه ای جدید بردارند. باست می گوید: هنوز زود است که در مورد مرتبط بودن این ایده ها به جهان اظهارنظر نماییم. ایده اصلی، جالب است و اخترشناسی را با ایده مرکزی پشت هوش مصنوعی ترکیب می کند اما در عین حال یک حدس و گمان بوده و ایده رادیکالی است.
او بلافاصله می افزاید که فیزیک نظری به ایده های رادیکال نیاز دارد. احتمال آن وجود دارد که این نظریه نتیجه ی قابل توجهی نداشته باشد اما شاید بتواند الهام بخش پیشرفتی بزرگ باشد و ما را به سمتی ببرد که حتی نویسندگان این مقاله فکرش را نمی کنند.

منبع: weblover.ir